کد مطلب:152319 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:503
شفای بیست و هفت بیمار در هنگام خواندن روضه ی حضرت عباس
داستان زیر را یكی از وعاظ تبریز، به نقل از افراد موثق، بر فراز منبر نقل كرده است:
مرحوم دربندی، در ایام اقامتش در عتبات، به منظور زیارت حضرت ثامن الحجج علیه السلام، به ایران آمد و در هنگام مراجعت، از طریق آذربایجان عازم عتبات گردید. پیش از مراجعت به عتبات، بنا به تقاضای مردم متدین تبریز، به مدت ده روز در آن شهر اقامت كرد و در مسجد جامع تبریز، بساط تبلیغ و ارشاد گسترد.
می گویند: جاذبه ی منبر ایشان به قدری قوی بوده كه همه ی فضای مدرسه ی طالبیه و مساجد موجود در آن، از مردم متدین و عاشق دلسوخته ی سالار شهیدان پر می گشت، و
هر روز جمعی از عاشقان حسینی، در اثنای روضه ی ایشان غش می كردند و روی دستها از مسجد بیرون برده می شدند.
در آذربایجان مرسوم است كه در آخر هر مجلسی به قمر منیر بنی هاشم علیه السلام توسل می جویند. لذا مرحوم دربندی نیز روز نهم مجلس اعلام كرد: فردا، روضه ی حضرت ابوالفضل علیه السلام را می خوانم؛ هر كس مریضی صعب العلاج دارد، به اینجا بیاورد، كه ان شاءالله شفای همه شان را از قمر منیر بنی هاشم علیه السلام خواهیم گرفت!
روز بعد، هر چه مریض و مریضه در شهر تبریز بود، به مجلس ایشان آوردند؛ تعداد بیمارانی كه با پای خود به مجلس آمدند بی شمار بود و تعداد كسانی كه روی تخت و یا با وسایل دیگر به مجلس آورده شده بودند به بیست و هفت نفر می رسید.
هنگامی كه مرحوم دربندی وارد مسجد شد نزد بیماران رفت و از آنها تفقدی كرد و به آنان فرمود: چند لحظه ی دیگر صبر كنید، همگی با شفای كامل از این مجلس بیرون خواهید رفت!
زمانی نیز كه بر فراز منبر قرار گرفت، خطاب به قمر منیر بنی هاشم علیه السلام عرض كرد: ای مولای من، من به عنوان نوكر شما به اهالی این شهر وعده داده ام، كه امروز همه ی بیمارانشان از این مجلس با تن سالم بیرون می روند؛ از كرم شما بسیار دور است كه نوكر خود را در میان این همه مردم، بی اعتیار كنید.
آنگاه روضه ی بسیار با حالی خواند كه در نتیجه ی آن همه ی مردم با بی تابی گریه كردند و جمعی هم غش كردند و روی دست مردم به بیرون برده شدند. هنگامی كه مجلس به پایان رسید، همه ی آن 27 نفر با پای خود، با تن سالم و شفای كامل به منزل خود رفتند! و این یكی از بركات حضرت ابوالفضل علیه السلام است كه در یك مجلس دهها نفر مریض
صعب العلاج با توسل به آن باب الحوائج الی الله شفا پیدا كنند. [1] .
مرحوم دربندی، در ایام اقامتش در عتبات، به منظور زیارت حضرت ثامن الحجج علیه السلام، به ایران آمد و در هنگام مراجعت، از طریق آذربایجان عازم عتبات گردید. پیش از مراجعت به عتبات، بنا به تقاضای مردم متدین تبریز، به مدت ده روز در آن شهر اقامت كرد و در مسجد جامع تبریز، بساط تبلیغ و ارشاد گسترد.
می گویند: جاذبه ی منبر ایشان به قدری قوی بوده كه همه ی فضای مدرسه ی طالبیه و مساجد موجود در آن، از مردم متدین و عاشق دلسوخته ی سالار شهیدان پر می گشت، و
هر روز جمعی از عاشقان حسینی، در اثنای روضه ی ایشان غش می كردند و روی دستها از مسجد بیرون برده می شدند.
در آذربایجان مرسوم است كه در آخر هر مجلسی به قمر منیر بنی هاشم علیه السلام توسل می جویند. لذا مرحوم دربندی نیز روز نهم مجلس اعلام كرد: فردا، روضه ی حضرت ابوالفضل علیه السلام را می خوانم؛ هر كس مریضی صعب العلاج دارد، به اینجا بیاورد، كه ان شاءالله شفای همه شان را از قمر منیر بنی هاشم علیه السلام خواهیم گرفت!
روز بعد، هر چه مریض و مریضه در شهر تبریز بود، به مجلس ایشان آوردند؛ تعداد بیمارانی كه با پای خود به مجلس آمدند بی شمار بود و تعداد كسانی كه روی تخت و یا با وسایل دیگر به مجلس آورده شده بودند به بیست و هفت نفر می رسید.
هنگامی كه مرحوم دربندی وارد مسجد شد نزد بیماران رفت و از آنها تفقدی كرد و به آنان فرمود: چند لحظه ی دیگر صبر كنید، همگی با شفای كامل از این مجلس بیرون خواهید رفت!
زمانی نیز كه بر فراز منبر قرار گرفت، خطاب به قمر منیر بنی هاشم علیه السلام عرض كرد: ای مولای من، من به عنوان نوكر شما به اهالی این شهر وعده داده ام، كه امروز همه ی بیمارانشان از این مجلس با تن سالم بیرون می روند؛ از كرم شما بسیار دور است كه نوكر خود را در میان این همه مردم، بی اعتیار كنید.
آنگاه روضه ی بسیار با حالی خواند كه در نتیجه ی آن همه ی مردم با بی تابی گریه كردند و جمعی هم غش كردند و روی دست مردم به بیرون برده شدند. هنگامی كه مجلس به پایان رسید، همه ی آن 27 نفر با پای خود، با تن سالم و شفای كامل به منزل خود رفتند! و این یكی از بركات حضرت ابوالفضل علیه السلام است كه در یك مجلس دهها نفر مریض
صعب العلاج با توسل به آن باب الحوائج الی الله شفا پیدا كنند. [1] .
[1] چهره ي درخشان، ج 1، ص 491.